W życiu bardzo często dokonujemy wyborów. Z ich konsekwencjami nie raz musimy zmagać się bardzo długo, a przecież nie każdy wybór jest trafiony, bywa tak, że ich żałujemy. Czasem, coś co jest dobre dla innych, niekoniecznie jest dobre dla nas. Tenley dokonała wyboru, ale czy jest z niego zadowolona?
Przeprosiny, za którymi nie idzie zmiana zachowania są nic niewarte.
Ten zakańczając swoje Pierwsze życie musiała dokonać wyboru, albo sprzymierzy się z Trojką, albo z Miriadą, z jednym z niesamowitych światów, w których istnieje życie po śmierci. Wybór był trudny, ale padło na Trojke. Niestety w skutek tego musiała rozstać się z chłopakiem, którego obdarzyła uczuciem. Chłopakiem, który pomimo tego, że jest z przeciwnego świata, nadal naraża swoje życie, aby jej pomóc. Początkowo Ten jest szczęśliwa, że w końcu spotyka sporą część swojej rodziny, jednak nie każdy jest dla niej życzliwy. Uczucie darzące do chłopaka z Miriady zdecydowanie nie poprawia jej wizerunku. Musi więc ciężko pracować na to, aby zdobyć szacunek w oczach Trojkan. Kiedy w końcu jej się to udaje i tak nie jest łatwo. Ten musi przejść szkolenie, jest jedynym Przewodnikiem, musi także złamać swój Klucz, a nie ma na to zbyt wiele czasu. Bardzo szybko przydzielana jest do zadań, misji, które ją przytłaczają. Wszystko to wydaje się zbyt wielkim ciężarem dla tak młodej dziewczyny. Wielką pociechą jest dla niej fakt, że znów może zaufać Killianowi. Tym czasem walka pomiędzy obiema krainami staje się coraz bardziej zacięta. Konflikt eskaluje dzięki odkryciu Miriady, jakim jest Półcień. Wykorzystują zakażone osoby, by manipulować poczynaniami Trojki. Atmosfera się zagęszcza, tym bardziej, że po stronie Światła znalazł się szpieg Ciemności.
Los twierdzi, że jeśli drzwi są zamknięte, znaczy to, że nie
jest ci pisane przejść przez nie. My mówimy: wyważ je.
Trojka
Miriada
Krew życia to dobra kontynuacja. Pisana z pomysłem i dedykowana młodzieży. Początkowo skupia się na ukazaniu wykreowanego świata. Autorka zawarła wiele szczegółowych opisów miejsca do którego trafiła Ten i codziennego życia po śmierci. Co nie sprawia, że książka jest nudna, a pozwala nam głębiej wczuć się w akcję i nie śpieszy się z wydarzeniami. Małymi krokami odkrywa poszczególne karty. Tworzy kilka wątków i je rozwija. W trakcie czytania rodzi się ciekawy, magiczny klimat, ale także wiele niepewności i znaków zapytania. Autorka tak manewruje bohaterami, że z czasem nie wiadomo komu ufać, a na kogo wziąć rezerwę.
Nie sposób ugasić ognia ogniem. Należy wziąć do tego wodę.
Trojka
Niech płonie ogień. Wstaniesz z popiołów, wstaniesz silniejszy.
Miriada
Muszę przyznać, że Gena mnie zaskoczyła. Mało tego sprawiła, że nie od tej książki nie da się oderwać. Posiada nieograniczoną wyobraźnię i kiedy masz wrażenie, że nic Cię nie zdziwi, nagle dzieje się coś czego się nie spodziewasz. To druga książka tej autorki jaką miałam możliwość przeczytać i szczerze powiem, że nie załuję. Jest to książka napisana z genialnym wyczuciem i smakiem. Zawiera jednocześnie mądrości jak i zmaga się z wyimaginowanymi problemami nastoletnich bohaterów.
Powiem szczerze, że z niecierpliwością będę czekać na ciąg dalszy tej historii. Rozwój fabuły oraz głównej bohaterki, jest bardzo dobrym atutem, aby polecić tę książkę innym czytelnikom. Tym bardziej, że nie każda kontynuacja tworzy spójną całość. Jako plus uznaję również to, że przedstawiony konflikt pomiędzy Miriadą, a Trojką wnosi wiele do tej historii, dzięki temu jesteśmy w stanie wyczuć wszystkie emocje bohaterki, począwszy od strachu po waleczność. Jak dla mnie Lifeblood. Krew życia jest dobrą powieścią sama w sobie. Trudno się tu doszukać jakichś minusów. Jako kontynuacja jest wręcz znakomita.
Za tobą tęsknię każdej chwili, czuję –
Czyś jest blisko? Nadziei mi brakuje.
Chce mi się płakać i
beczeć, i wyć –
Powiedz mi proszę, jak mam dalej żyć?
Odeszła Bow, odszedłeś ty.
Pustka wypełnia mnie – i sny.
Moja ocena:
Za egzemplarz serdecznie dziękuję wydawnictwu:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz